Sana Life
Povezane vesti
U Kući umetnika Pigmalion u selu Tamnjanica juče je počela četvrta slikarska radionica u kojoj učestvuju Mihael Milunovic, Vladimir Lalić, Filip Mirazovic, Bogdan Pavlovic i Vuk Vučković – Wolf Art.
Filip Mirazović rođen je 1977 godine u Šapcu. Od 1992 zivi i radi u Parizu i Ivriju, Francuska. Godine 1997. upisao je Likovnu akademiju u Parizu (Bozar d Pari/ Beaux-Arts de Paris) i ulazi u klasu profesora i akademika Vladimira Veličkovića.
Nakon profesorovog odlaska u penziju , pohadja klase Kristijana Boltanskog i Dominika Gotijea.
Diplomira 2003e godine. 2010. godina osniva školu klasičnog crtanja i slikanja – DAAL, zajedno sa suprugom , slikarkom Sarlot Salvanes – Mirazovic.
Izlaže na mnogim medjunarodnim, samostalnim i kolektivnim izlozbama. Ima troje dece.
U Francuskoj ga zastupa galerija Mariska Hamudi. Nekoliko vaznih novinskih i kriticarskih publikacija, od kojih : AZart, Artpress, Connai
Vladimir Lalić rođen je1983. godine u Beogradu. Diplomirao na Fakultetu primenjenih umetnosti Univerziteta u Beogradu 2008. Iste godine upisuje specijalizaciju na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu na odseku grafika koju završava 2010. Od 2008 do 2012. radi kao stručno lice – demonstrator na FPU na odseku grafika.
Član ULUS-a od 1.1.2009.
Priredio 25 samostalnih izložbi i učestvovao na preko 60 grupnih internacionalnih izložbi. Dobitnik je tromesečnog rezidencijalnog boravka u Cité internationale des arts u Parizu 2013.
Dobitnik 6 nagrada za vizuelno stvaralaštvo među kojima je i Prix Paul Louis Weller – izdate sa strane Academie des Beaux arts u Parizu, Francuska.
Njegovi radovi se nalaze u kolekcijama širom sveta. Trenutno živi i radi na relaciji Beograd – Pariz.
Nasilje, represija, manipulacija; neugodna stvarnost savremenog života izložena je u primamljivim kreacijama Mihaela Milunovića. Rođen u Beogradu 1967. godine, Milunović je odrastao u umetničkom porodičnom okruženju. I njegov otac i deda su bili poznati srpski umjetnici, a njegova majka je poznati hrvatski vajar. Milunovićeva rana iskustava igranja u ateljeu njegovih roditelja, njegov interes za geografiju i mašine, ili slike umetnika poput Tiziana, Velazqueza ili De Chiricio-a imaće trajan uticaj na njegov rad.
Milunović je magistrirao slikarstvo na beogradskom Fakultetu likovnih umetnosti, nakon čega su usledile specijalističke studije na École Nationale Supérieure des Beaux-Arts de Paris, gde je studirao u klasi profesora Vladimira Veličkovića kao i gostujućih profesora Marine Abramović i Tony Brown-a, među ostalima. Prepoznat kao umetnik, postao je laureat Fondacije Renoir (radio je I živeo ateljeu Pierre-Auguste Renoir-a).
Njegov rad obuhvata široki spektar disciplina, od slikarstva, crteža i fotografija do velikih skulptura i instalacija.
Dekontekstujući svakodneve predmete, simbole ili situacije, Milunović izaziva nelagodu kod posmatrača, stvarajući poseban spoj otuđenja i znatiželje.
Od sredine 90-ih godina, Milunović je sudelovao na brojnim grupnim izložbama širom Evrope i održavao je samostalne izložbe u Francuskoj, Velikoj Britaniji, Italiji i Maroku.
Njegovi radovi se nalaze u prestižnom muzejskim zbirkama, uključujući MUMOK u Beču; Muzej savremene umetnosti, Beograd; Palazzo Forti, Verona; i Musée d’Art et d’Industrie, Saint-Étienne, Francuska. Živi i radi između Beograda i Pariza.
Njegovi radovi su prisutni u stalnim zbirkama MUMOK – Muzej Ludwig u Beču; Musee d’Art et d’Industrie, Saint-Etienne; Zbirka Moet & Chandon LVMH, Francuska; Zbirka Siemens AG, Beč; Sammlung Esterhazy, Eisenstaedt; Muzej savremene umetnosti, Beograd; Coleccion Solo, Madrid; Zbirka Telenor, Oslo; Zbirka Renoir, Francuska; Zbirka Maya Picasso, Francuska; Zbirka Leube, Salzburg; Zbirka Palazzo Forti, Verona; Zbirka Azraq, Marrakech; Zbirka Barzai-Hollander, Bruxelles; Zbirka Wiener Städtische, Srbija; kao I u mnogim drugim privatnim i javnim umetničkim zbirkama širom sveta.
Izabrane grupne izložbe: Ludwig Museum u Beču; Nacionalna galerija Jeu de Paume, Paris; Muzej moderne umetnosti, Saint-Etienne; Muzej savremene umetnosti, Beograd; Stedelijk Museum, Belgija; Esterhazy Foundation, Eisenstaedt; Musee d’Art Modeste, Sete; PAN Napulj; Kunsthalle Fridericianum, Kassel; Bijenalima u Poznanu i Valenciji; Gebäude secesije u Beču, i drugi.
Samostalne izložbe: zaklada Mudima, Milan; Galerija Piece Unique, Paris; Guy Baertschi, Ženeva; Georges Verney Carron, Lyon; Galerija Voice, Marakeš.
Vuk Vučković (1986) diplomirao je slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2010. godine, gde je iste godine upisao doktorske umetničke studije slikarstva. Član je ULUS-a I samostalni umetnik od 2011. godine. Zajedno sa svojom suprugom Ivom 2015. godine pokreće studio “Wolf Art” koji se bavi proizvodnjom i prodajom umetničkih printova.
Redovnu izlagačku aktivnost Vučković ima od 2007. godine, i do sada je izlagao na 21 samostalnih i više od 120 kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je više nagrada i priznanja za svoje stvaralaštvo, među kojima izdvaja: Prva nagrada za sliku Niš Art Fondacije (2017), Nagrada Erste banke za umetnost (2012), Pet najboljih izložbi u 2011. godini po izboru kritičara Novosti, Prva nagrada za crtež iz fonda Vladimira Veličkovića (2011), Posebno priznanje na međunarodnoj izložbi „Transform”(2011), Art Kinika „Perspektivni”(2010).
Vučkovićevi radovi nalaze se u brojnim kolekcijama, među kojima izdvajamo: Raiffeisen, Telenor, Filip Moris, kolekciji Britanske i Srpske kraljevske porodice, prostorije Microsoft Beograd, Belgrade Waterfront i mnogim drugim privatnim zbirkama.
